لغت نامه دهخدا دریابر. [ دَرْ ب ُ ] ( نف مرکب ) دریابرنده. بحرپیما. دریاپیما. طی کننده دریا. دریاگذار : کُه اندام و مه تازش و چرخ گردزمین کوب و دریابر و رهنورد.اسدی.
