دره تپه

لغت نامه دهخدا

دره تپه. [ دَرْرَ ت َپ ْ پ َ ] ( اِ مرکب ) دره وتپه ، ( درتداول عامه ) از دره تپه گفتن ، پراکنده گفتن. از امور مختل و غیر مربوط به یکدیگر گفتن. از امور غیرمتناسب با موضوع مبحوث عنه گفتن. سخنانی غیرمرتبط با یکدیگر گفتن. سخنانی تنها برای سرگرمی گفتن. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).

فرهنگ فارسی

دره و تپه از دره تپه گفتن پراکنده گفتن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال عشق فال عشق فال چوب فال چوب فال تاروت فال تاروت فال فنجان فال فنجان