خوش گهر

لغت نامه دهخدا

خوش گهر. [ خوَش ْ / خُش ْ گ ُ هََ ] ( ص مرکب ) خوش گوهر. خوش ذات. خوش طبیعت.

فرهنگ فارسی

خوش گوهر خوش ذات
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم