لغت نامه دهخدا خندان دل. [ خ َ دِ ] ( ص مرکب ) خوشحال. شادان. ( یادداشت بخط مؤلف ): نگر تا نداری هراس از گزندبزی شاد و خندان دل و ارجمند.فردوسی.
