خاتم المجتهدین. [ ت َ مُل ْ م ُ ت َ هَِ ] ( ع اِ مرکب ) پایان دهنده مجتهدان ، آنکه اجتهاد بدوختم شده است. آنکه در فن اجتهاد به پایه ای رسیده است که دیگر همانند او نخواهد آمد. لقبی است که به مجتهدی بزرگ دهند توقیر و احترام او را. رجوع به مجتهد شود. خاتم المجتهدین. [ ت َمُل ْ م ُ ت َ هَِ ] ( اِخ ) ابن المتوج احمدبن عبداﷲ. از علمای امامیه قرن نهم هجری است و بسال 841 هَ. ق. درگذشت. رجوع به ابن متوج و ریحانة الادب ج 1 شود. خاتم المجتهدین. [ ت َ مُل ْ م ُ ت َ هَِ ] ( اِخ ) حاج ملامهدی نراقی است. رجوع به نراقی شود.
