لغت نامه دهخدا جفازده. [ ج َ زَ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) مظلوم. ( آنندراج ). جفارسیده. ستم دیده : ای عاشق جفازده فریاد شرطنیست گر دوست غائب است غم دوست حاضر است.امیرمعزی.
