لغت نامه دهخدا جان سخنگوی. [ ن ِ س ُ خ َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) جان سخن گوینده. جان ِ گویا. روان سخن گو. نفس ناطقه : تویی جان سخنگوی حقیقی که با روح القدس دائم رفیقی.ناصرخسرو.
