جان ربایی

لغت نامه دهخدا

جان ربایی. [ رُ ] ( حامص مرکب ) عمل جان ربا. جان گیری. جان گرفتن. کشتن. میراندن :
هر روز جهان به جان رباییست
انصاف ده این چه بیوفائیست.نظامی.

فرهنگ فارسی

عمل جان گیری
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال اوراکل فال اوراکل فال تاروت فال تاروت فال مارگاریتا فال مارگاریتا فال شیخ بهایی فال شیخ بهایی