معنی تفره | لغت یاب

تفره

لغت نامه دهخدا

( تفرة ) تفرة. [ ت ِ رَ / ت ُ رَ/ ت ُ ف َ رَ / ت َ ف ِ رَ ] ( ع اِ ) مغاکچه لب بالایین.( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). نقره ای بر وسط لب بالا. ( از اقرب الموارد ). دایره ای که زیر بینی ،در وسط لب زبرین است. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).
تفرة. [ ت َ ف ِ رَ ] ( ع اِ ) گیاهی است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). یک نوع گیاهی. ( ناظم الاطباء ). || سبزه نودمیده و گیاه ریزه که زیر درخت روید یا گیاه ریزه که مواشی چریدنش نتواند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).