لغت نامه دهخدا تر و فرز. [ ت َ رُ ف ِ ] ( ترکیب عطفی ، اِ و ص مرکب ) به چابکی. به چالاکی. به تندی. بی فاصله. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).