بی مورد

لغت نامه دهخدا

بی مورد. [ م َ / مُو رِ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + مورد عربی ) نه بجایگاه خود. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به مورد شود.

فرهنگ فارسی

نه بجایگاه خود .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم