بی علاقه

لغت نامه دهخدا

بی علاقه. [ ع ِ / ع َ ق َ / ق ِ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + علاقه ) که دل بستگی به چیزی نداشته باشد. ( ناظم الاطباء ). بی مهر. بی میل. || مرد مجرد. بی زن و خانمان. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به علاقه شود.

فرهنگ عمید

آن که به چیزی یا به کسی دلبستگی نداشته باشد.

فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که بچیزی بستگی نداشته باشد