بی رسن

لغت نامه دهخدا

بیرسن. [ رَ س َ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + رسن ) بی افسار. رجوع به رسن شود. || اوباش. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

بی افسار ٠ یا اوباش

فرهنگ اسم ها

اسم: بی رسن (دختر) (ترکی) (تلفظ: bir san) (فارسی: بيرسَن) (انگلیسی: bir san)
معنی: یکدانه، یگانه