بواجبی

لغت نامه دهخدا

بواجبی. [ ب ِ ج ِ ] ( ق مرکب ) رجوع به ماده قبل و رجوع به واجب شود.

چنانکه باید آنطور که شایسته است : ( من ذات ترا بواجبی کی دانم ? دانند. ذات تو بجز ذات تو نیست . ) ( فخر رازی )