برچده

لغت نامه دهخدا

برچده. [ ب َ چ ِ دَ/ دِ ] ( ن مف مرکب ) برچیده. ببالا برزده :
آن کبک مرقع سلب برچده دامن
از غالیه غل ساخته از بهر نشان را.سنایی. || برگشته. تافته ببالا. ببالا برگردانده. جمع. مجتمع :
برچده زلفک فراهم او
کرده صبر از دلم پراکنده.سوزنی.