ابوالحسن خرقانی. [ اَ بُل ْ ح َ س َ ن ِ خ َ رَ ] ( اِخ ) علی بن جعفر یا احمد. از مردم خرقان بسطام. یکی از مشایخ کبار صوفیه. تولد او در 352 و وفات روز سه شنبه دهم محرم 425 هَ. ق. به هفتادوسه سالگی. کرامات بسیار از او نقل کنند. و بعضی گفته اندخرقان از قراء سمرقند است. دو رباعی ذیل از اوست : آن دوست که دیدنش بیاراید چشم بی دیدنش از گریه نیاساید چشم ما را ز برای دیدنش باید چشم گر دوست نبیند بچه کار آید چشم.اسرار ازل را نه تو دانی و نه من وین حرف معما نه تو خوانی و نه من هست از پس پرده گفتگوی من وتو گر پرده برافتد نه تو مانی و نه من . و رجوع به ابوالحسن علی بن جعفر شود.
فرهنگ فارسی
از مردم خرقان بسطام یکی از مشایخ کبار صوفیه
دانشنامه آزاد فارسی
رجوع شود به:خرقانی، ابوالحسن (خرقان بسطام ـ همان جا ۴۲۵ق)
