دانشنامه اسلامی
خداوند اختلاف کنندگان در حق، از سر تجاوزگری و حسد را، نکوهش می کند: «... وانزل معهم الکتـب بالحق... ومااختلف فیه الا الذین اوتوه من بعد ما جاءتهم البینـت بغیـا بینهم...» «...و کتاب آسمانی، که به سوی حق دعوت می کرد...(افراد با ایمان، در آن اختلاف نکردند،) تنها (گروهی از) کسانی که کتاب را دریافت داشته بودند، و نشانه های روشن به آنها رسیده بود، به خاطر انحراف از حق و ستمگری، در آن اختلاف کردند... .»، ( ضمیر در «فیه» به «الحق» برمی گردد. )
عامل اختلاف در حق
روحیه تجاوزگری، عامل اختلاف در حق است: «کان الناس امة وحدة فبعث الله النبیین مبشرین ومنذرین وانزل معهم الکتـب بالحق لیحکم بین الناس فیما اختلفوا فیه ومااختلف فیه الا الذین اوتوه من بعد ما جاءتهم البینـت بغیـا بینهم...» « مردم (در آغاز) یک دسته بودند، (و تضادی در میان آنها وجود نداشت. بتدریج جوامع و طبقات پدید آمد و اختلافات و تضادهایی در میان آنها پیدا شد، در این حال) خداوند ، پیامبران را برانگیخت، تا مردم را بشارت و بیم دهند و کتاب آسمانی، که به سوی حق دعوت می کرد، با آنها نازل نمود، تا در میان مردم، در آنچه اختلاف داشتند، داوری کند. (افراد با ایمان، در آن اختلاف نکردند،) تنها (گروهی از) کسانی که کتاب را دریافت داشته بودند، و نشانه های روشن به آنها رسیده بود، به خاطر انحراف از حق و ستمگری، در آن اختلاف کردند... . »
اختلاف عالمان در حق
بیشترین گروهی که در حق اختلاف می کنند عالمان منحرف هر عصر و زمان هستند: «... فبعث الله النبیین... وانزل معهم الکتـب بالحق... ومااختلف فیه الا الذین اوتوه من بعد ما جاءتهم البینـت بغیـا بینهم...» «...خداوند، پیامبران را برانگیخت...و کتاب آسمانی، که به سوی حق دعوت می کرد، با آنها نازل نمود، ... تنها (گروهی از) کسانی که کتاب را دریافت داشته بودند، و نشانه های روشن به آنها رسیده بود، به خاطر انحراف از حق و ستمگری، در آن اختلاف کردند... . »
← معنای امت
...
