احمدیه

لغت نامه دهخدا

احمدیه. [ اَ م َ دی ی َ / ی ِ ] ( ص نسبی ، اِ ) نوعی است از حلوا.
احمدیه. [ اَ م َ دی ی َ / ی ِ ] ( ص نسبی ، اِ ) نام دیناری که امیر ابوالعباس احمدبن طولون بضرب آن فرمان داد: پس از آن امیر مذکور[ یعنی احمدبن طولون ] در عیار و تخلیص دنانیر جدّ وافی و کمال شدت و مبالغه را بجا آورد تا آنکه معروف و مشهور شد بدینار احمدیّه که طلائی بهتر از طلای دینار او دیده نشده. ( رساله اوزان و مقادیر مقریزی ).
احمدیه. [ اَ م َ دی ی َ ] ( اِخ ) صنفی از فرقه امامیه از مذهب شیعه منسوب به امام آنان احمدبن موسی بن جعفر علیهم السلام. ( مفاتیح العلوم خوارزمی ). و رجوع به احمدبن موسی بن جعفربن محمد شود.
احمدیه. [اَ م َ دی ی َ ] ( اِخ ) شهری است که بسال 619 هَ. ق. محمودبن محمد حمیری در ساحل دریا نزدیک بخرابه مرباط بنا کرد و این در عوض شهر مرباط و ظفار حضرموت بودکه محمود گاه استیلاء خویش ویران ساخته بود. و بمرباط چشمه ای گوارا بود که مجرای آن را به احمدیه بگردانید و گرد آن حصاری برآورد. ( ضمیمه معجم البلدان ).

فرهنگ فارسی

احمد بن موسی بن جعفر . ۲ - ( فرقه ) یا [ ۱ قادیانی ] یکی از فرق مذهبی در جامعه مسلمانان هندوستان و پاکستان موسس و بانی آن میرزا غلام احمد قادیانی بود . احمدیه در مبادی اصولی تابع اسلام می باشند و فقط در سه اصل ذیل اختلاف دارند : ۱ - عقیده به [ رجعت مسیح ] ۲ - مساله [ ظهور مهدی ] ۳ - اصل [ جهاد ] در باب مسیح بر آنند که عیسی مقتول نگردید و بر روی صلیب نمرد بلکه ظاهرا به نظر مردم چنان آمد پس او را در قبری دفن کردند و او بعد از ۴٠ روز برخاست و بهندوستان رفت و در کشمیر اقامت کرد و بنشر دعوت انجیل پرداخت و پس از ۱۲٠ سال عمر در شهر [ سرینگر ] در گذشت . در باب مساله جهاد معتقدند که جهاد با سیف با دشمنان دین اسلام حرام است بلکه باید این تکلیف شرعی بوسایل مسالمت آمیز اعمال شود و به همین مناسبت احمدیه نسبت به دولت انگلیس وفادار بودهاند . در باب مهدویت بر آنند که مهدی مظهر عیسی و محمد است و چون بعضی روایات اسلامی ظهور مهدی منتظر را در اوایل قرن ۱۴ ه . خبر داده غلام احمد خود را [ مهدی وقت ] معرفی کرد احمدیه مرجعی بنام [ انجمن احمدیه ] دارند که مرکز آن لاهور و رئیس آن مکلف برسیدگی امور دینی و ارشاد پیروانست .
صنفی از فرقه امامیه

دانشنامه عمومی

احمدیه (گنبکی). احمدیه روستایی در دهستان گنبکی بخش مرکزی شهرستان گنبکی استان کرمان ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این مکان ۱۳۴ نفر ( ۵۲خانوار ) بوده است.

دانشنامه آزاد فارسی

اَحْمَدیه
(یا: قادیانیه) فرقۀ متأخر شیعی مذهب، بنیادنهاده به دست میرزا غلام احمد قادیانی. این فرقه رسماً در ۴ مارس ۱۸۸۹، که قادیانی خود را مهدی موعود و مسیح و تاراکریشنا خواند، پدید آمد. پس از فوت غلام احمد، پیروانش مولوی نورالدین را به خلیفگی برگزیدند، بعد از مرگ نورالدین در ۱۹۱۴ پیروان احمدیه، که در دعوی پیغمبریِ غلام احمد اختلاف داشتند، دو شعبه شدند. گروهی متشکل از اکثریت قادیانی ها در ۱۹۱۴، میرزا بشیرالدین محمد احمد ، پسر غلام احمد، را با مقام خلیفۀ دوم، پیشوای خود کردند و در عقیده به نبوت، مهدویت و مسیحیت به غلام احمد وفادار ماندند و به جماعت احمدیه موسوم شدند. دستۀ دیگر متشکل از بیشتر سران احمدیه و اقلیتی متأثر از تمدن غرب، با مولوی محمدعلی بیعت کردند و برای نشر تعالیم غلام احمد، در لاهور انجمنی با نام «انجمن اشاعت اسلامی احمدیه» تشکیل دادند و به اعضای انجمن لاهور و مُجِدّدی معروف شدند. اینان غلام احمد را نبی یا مهدی یا مسیح نمی دانستند، بلکه او را مبشّر و مُجَدِّد می شمردند. مرکز تبلیغاتِ این انجمنِ فعال در برلین، لندن و جاکارتاست. مولانا محمدعلی قرآن را به انگلیسی ترجمه و تفسیر کرد و کتابی تحت عنوان آیین اسلام برمبنای عقاید مجددیه تألیف کرد که به زبان های مختلف ترجمه شده است. در بین مسلمانان، مسیحیان و حتی هندوان، جماعتِ قادیانی ها ملحد و مطرود شمرده می شوند و دستۀ مجدِدیه مقبولیت دارند. کسانی که به آیین این فرقه درمی آیند باید احمدی زاده باشند یا رسماً ایمان بیاورند. امروزه حدود ۱میلیون پیرو این فرقه، اعم از دو گروه، در پنجاب، بمبئی، افغانستان، عربستان، ایران، مصر و دیگر نقاط جهان پراکنده اند. نیز ← قادیانی، غلام احمد

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] احمدیه نام فرقه ای تجدید نظر طلب در عقاید و احکام اسلامی است. احمدیه یا همانگونه که شناخته شده اند، قادیانیه یا مرزاییه (میرزاییه) جمعیتی هستند که فرقه خود را اسلام راستین می دانند. میرزا غلام احمد (متولد ۱۸۳۵م در قادیان هند، وفات ۱۹۰۸)، کسی که ادعای پیامبری می کرد، در ۲۳ مارس ۱۸۸۹م این جمعیت را در شهر لدهیانه هند بنیان نهاد. شهری که در نزد پیروان احمدیه دار البیعة خوانده می شود. غلام احمد با سوء استفاده از فضای باز سیاسی-مذهبی حاکم بر هند، که توسط استعمار بریتانیا در این کشور اجرا می شد، نهایت سعی خود را بکار گرفت تا بتواند در پناه حاکمیت انگلیس خود و پیروانش را در برابر مخالفان مسلمان و سیکها از هر گزندی مصون دارد و آزادنه به فعالیتهای تبلیغی بپردازد. در همین راستا او جهاد با انگلستان را جایز نمی دانست و همواره شکرگزار این حکومت بود.
غلام احمد آنگونه که خود می گوید: فرزند میرزا غلام مرتضی است، در نوشته های خانوادگیش خوانده و از پدرش شنیده که در اصل نژادی مغولی داشته اما با وحی الهی به او گفته شده از قوم فارس است و برخی از مادران او از بنی فاطمه و اهل بیت بوده اند. پدران فارسش از بزرگان و امرای سرزمین خود بوده اند که قضاءالهی آنها را به سمرقند کشانده و پس از مدتی، در زمان حاکمیت بابر، به هند هجرت کرده و در قادیان ساکن شده اند. در این منطقه قدرت و نفوذی یافتند اما پس از چندی با تضعیف حکومت مرکزی هند، قادیان مورد تهاجم سیکها قرار گرفته و خاندان وی مجبور به ترک سرزمین خویش شدند. پدر بزرگش در غربت در گذشت و خاندان وی در گذران زندگی دچار تنگنای شدید شده پس از آن مجدادا تمکن یافته و پدرش به قادیان باز می گردد. غلام احمد اندکی فارسی و مقداری صرف و نحو عربی خواند و چون به علم حدیث و اصول فقه علاقه چندانی نداشت به تصوف (به تعبیر خود وی: زمرة الروحانیین) روی آورد.از بیست سالگی به بعد در خود اشتیاق دفاع و یاری رسانی به دین اسلام را می یابد و با برهمنان و کشیشان به مناظره می پردازد. در این دوره کتاب البراهین را می نویسد که نمونه کاملی از این مناظرات است. کتابهای دیگر او در این زمان عبارتند از الکحل، التوضیح، الاضاله، فتح الاسلام، دافع الوساوس. وی آغاز وحی به خود را در چهل سالگی یعنی ۱۸۷۵م بیان می کند و می گوید: نخست در قالب رویای صادقه بود که به سرخی هنگام طلوع خورشید شباهت داشت، در این دوره نزدیک به دو هزار یا بیشتر رویای صالحه دیدم پس از آن در خواب دیدم که پیری خوش چهره به من گفت از سنت اهل بیت نبوت (برای دست یافتن) به انوار آسمانی، مدتی روزه داشتن است. پس از آن هشت ماه یا نه ماه با غذایی ناچیز روزه گرفتم، در این برهه مکاشفاتی داشتم و انبیاء و اولیاء را می دیدم. بعد از این مدت درهای الهام برویم باز شد و خداوند مرا مخاطب و از جمله آن الهامات این بود: انا جعلناک المسیح ابن مریم (همانا ما تو را مسیح بن مریم (علیه السّلام) قرار دادیم). ابوالاعلی مودودی (۱۹۷۹-۱۹۰۳م)، متفکر بزرگ پاکستانی، از آغاز تا انجام ادعای غلام احمد را اینگونه بر می شمارد: ۱. از ۱۸۸۰ تا ۱۸۸۸ در قالب مبلغی اسلامی خود را بگونه ای معرفی می کرد که گویا مقامی الهی دارد.۲. در دسامبر ۱۸۸۸ مسلمانان را به بیعت خود فراخواند و از اوائل ۱۸۸۹ با عنوان احیاگر قرن و مامور الهی از مردم بیعت گرفت و خود را در نزد مردم همانند مسیح معرفی می کرد که وظیفه اش دعوت و ارشاد به صورتی آرام و بدون تنش است.۳. در ۱۸۹۱ اعلام کرد که مسیح ابن مریم (علیه السّلام) به آسمان نرفته بلکه وفات یافته و مدعی شد که مسیح موعود و مهدی امت اسلامی است.۴. در ۱۹۰۰، یاران نزدیکش صراحتا او را نبی می خواندند و به او جایگاه خاصی می دادند که قرآن به انبیاء می دهد اما میرزا با روشی محتاطانه، برای قانع کردن کسانی که هنوز در نبوتش تردید داشتند، از ادعای صریح به نبوت اجتناب می کرد و خود را دارای نبوتی جزئی و ناقص معرفی می کرد.۵. در ۱۹۰۱ صراحتا خود را نبی و رسول خواند و از اکثر نوشته ها و سخنانش قید نقص، جزئی یا محدث بودن در نبوت را برداشت.۶. در سال ۱۹۰۴ مدعی شد که او کریشنا، منجی آئین هندو است.
مؤسس فرقه احمدیه
مؤسس این فرقه غلام احمد قادیانی است، غلام احمد در سال ۱۸۳۹ م (حدود سال ۱۲۵۵ ق) در روستایی به نام قادیان از شهرستان گرداس پور پنجاب از توابع هند متولّد شد و در سال ۱۹۰۸ در شهر لاهور و سال ۱۹۰۸ م. در پاکستان از دنیا رفت و جسد او به قادیان منتقل و در آن جا به خاک سپرده شد.
زندگی غلام احمد
غلام احمد بیش تر وقت خود را صرف فراگیری علوم اسلامی، مباحث علمی و موعظه مردم می کرد. منطق، فلسفه، علوم دینی و ادبی را نزد اساتید خود فرا گرفت، و علم طبابت را نزد پدرش که طبیب ماهری بود آموخت. وی زمانی که کشیشان مسیحی به تبلیغات گسترده ای در شبه قاره هند اقدام کرده بودند، به مبارزه با آن ها پرداخت و در این باره کتاب «براهین احمدیه» را به نگارش درآورد.
آثار غلام احمد
...
[ویکی اهل البیت] این فرقه منسوب به (میرزا غلام احمدقدیانی ). ( ۱۳۲۸ ۱۲۵۰-ق / ۱۹۰۸ - ۱۸۳۵ م ) می باشد.
(قادیانی ) از احفا (امیر بر لاس ) عموی (امیر تیمور گورگانی ) است . وقتی (امیر تیمور) ایالت ((کش ) رابه تصرف خود دراورد ت انی خاندان به ((خراسان ) کوچ کردند و تا اواخر قرن دهم هجری /۱۶ میلادی / نام داشت و در نزدیک رودخانه (بپاس ) دهکده (اسلامپور) (: اسلام شهر) را بنا نهاد.
اجداد غلام احمد در دربار پادشاهان مغول هند مقام یافتند. مرکز بعدی این خاندان شهرستان (قادیان ) واقع در ناحیه ((گورداس ) (پنجاب هند) بود. پدر (غلام احمد) مرتضی نام داشت . غلام احمد در سال ۱۲۵۵ ق / ۱۸۳۹ م در قادیان متولد شد. حرفه پدرش ‍ طبابت بود. غلام احمد به تحصیلات اسلامی روی آورد و بعد وارد خدمت دولت انگلیس شد. از سال ۱۸۶۰ تا ۱۸۶۵ م در شهر سیالکوت مشغول کار بود. بعدها از کار دولتی کناره گرفت و در زادگاه خود قادیان گوشه گیری اختیار کرد. چهل سال داشت که کتاب مذهبی خود را به نام براهین احمدیه منتشر کرد (۱۸۸۰ م ). این کتاب با استقبال مردم روبرو شد.
در حدود پنجاه سالگی دعوت خویش را آغاز کرد و مدعی شد که از طرف خداوند به وی وحی می شود، و اجازه دارد که بیعت مردم را بپذیرد. در سال ۱۹۰۴ خود را (مسیح) و (مهدی موعود) و (تاراکریشنا) خواند. قادیانی گفت : ( حضرت (عیسی ) را به دار نزده اند، بلکه او از دست دشمنان گرخته و به (هندوستان ) هجرت کرده و در (کشمیر) اقامت نموده و به تعلیم (انجیل) پرداخته است . (عیسی ) پس از ۱۲۰ سال زندگی درگذشت و در (سری ناگر) به خاک سپرده شد و مرقد او امروز به قبر (یوذاسف ) مشهور است .) پس از مرگ قایانی ، پیروان او شخصی را به نام (مولوی نورالدین ) به جانشینی او انتخاب کردند. پس از چندی پسر ۲۵ ساله اش (میرزابشیر الدین محمود احمد) را به عنوان (خلیفة المسیح الثانی ) برگزیدند. وی چهل سال خلافت کرد. و نظم جدیدی به مذهب قادیانی داد.
عقاید احمدیه با عقاید عامه مسلمانان اختلاف زیادی ندارد، اختلاف در سه اصل است :
۲ - دعوی مهدویت غلام احمد.
غلام احمدمی گوید: (در زمان ما نباید جهاد به جنگ وشمشیر باشدت بلکه جهاد به معنای کوشش است که پیروان مذهب باید در گسترش آن عقیده با صلح و آرامش به جای آوردند.) (قادیانیه ) خود را (جماعه احمدیه ) نیز می گویند وگاهی آنن را (میزائیه ) می نامند.
آماری که از خودداده اند ،نزدیک به نیم میلیون نفر در کشورهای مختلف می باشد. که حدود نیمی از آنان در پاکستان وبقیه در هندوستان و کشورهای آفریقائی زندگی می کنند. گروه احمدیه باید حداقل یک چهارم درآمد خود را به صندوق انجمن بپردازند. مرکز جدید این جماعت در (ربوه ) پاکستان قرار دارد. یک مجلس ‍ مشورتی هم دارند که اعضای آن بیشتر انتخابی هستند تا انتصابی . (ربوه ) در ۱۰۴ کیلومتری (لاهور) پاکستان واقع است . کسانی که مذهب (احمدیه ) رامی پذیرند، باید احمدی زاده باشند یا رسما اظهار (ایمان ) کنند: (گواهی می دهم که تنها خداوند بزرگ را باید پرستید.اوکسی است که انباز و شریک ندارد.من می کوشم تابه همه قوانین اسلام عمل کنم . من (محمد) صلی الله علیه و آله ) پیامبر اسلام را خاتم پیامبران می دانم و نیز به تمام دعوی های میرزا (غلام احمد) قادیانی اعتقاد دارم .) پس ازچندی گروهی از جماعت (احمدیه ) جدا شدند و (غلام احمد) را (متجدد) خواندند نه یک (پیامبر) و تاءکید دارند که ادعای (پیامبری ) نکرده است . این فرقه (اقلیت ) راتشکیل می دهند ولی در فعالیت مذهبی خود پرشومی باشند و می کوشند مردم را به اسلامی دعوت کنند نه بهآئین خود.در کشورهای انگلیسی زبان برای اشاعه مذهب خودانتشارات فراوانی دارند.این گروه را (انجمن اشاعه اسلام احمدیه ) گویند. مرکز تبلیغات انجمن در (لندن )، (برلن ) و ((جاکارتا) (در اندونزی ) است