اثنین

لغت نامه دهخدا

اثنین. [ اِ ن َ ] ( ع عدد، ص ، اِ ) ( در حالت نصب و جرّ ) دو. || دو مرد. || دوشنبه.
- ثانی اثنین ؛ دومین از دو تن. تالی تلو :
ثانی اثنین اذ هما فی الغار اوست.عطار.

فرهنگ فارسی

دو، عدد دو ، ثانی اثنین: دومین مردازدوتن، یوم الاثنین: روزدوشنبه
دو مرد دوشنبه

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
ثنی (۲۹ بار)