دانشنامه اسلامی
صخخ (۱ بار)
«صاخَّه» از مادّه «صخّ» در اصل، به معنای صوت شدیدی است که نزدیک است گوش انسان را کر کند، و یا به راستی گوش را کر می کند; و در اینجا اشاره به «نفخه دوم صور» است، همان صیحه عظیمی که صیحه بیداری و حیات می باشد، و همگان را زنده کرده، به عرصه محشر دعوت می کند.
. صاخة به نقل صحاح قاموس، اقرب، فریادی است که از شدّت گوش را کر میکند. آن از اسماء قیامت است یعنی: چون فریاد شدید گوش خراش آید آن روز شخص از برادرش میگریزد... این همان است که در آیات دیگر با صیحه تعبیر آمده ، . اللهم نعوذ بک من عذابک و هوانک.
