باده دادن

لغت نامه دهخدا

باده دادن. [ دَ / دِ دَ ] ( مص مرکب ) می دادن. شراب دادن. ساقیگری :
بیاد مهربانان عیش میکرد
گهی میداد باده گاه میخورد.نظامی.رجوع به آنندراج شود.

فرهنگ فارسی

می دادن

گزارش محتوای نامناسب

فال گیر

بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم

فال تاروت

فال تماس

فال اعداد

فال ارمنی