باده خوار

لغت نامه دهخدا

باده خوار. [ دَ / دِ خوا / خا ] ( نف مرکب ) شرابخوار. ( آنندراج ). شرابخواره. می خواره :
چون دل باده خوار گشت جهان
با نشاط و کروز و خوش منشی.خسروی.چو از می گران شد سر باده خوار
سته گشت رامشگر و می گسار.اسدی ( گرشاسب نامه ).
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تک نیت فال تک نیت فال فرشتگان فال فرشتگان فال تاروت فال تاروت فال زندگی فال زندگی