اللائی. [ اَ ] ( ع اِ موصول ) آن جماعت مؤنث که. ( ترجمان علامه تهذیب عادل ). ج ِ اَلَّتی. آن زنان که. در اقرب الموارد بصورت «اللاءِی » ضبط شده است. رجوع به همین کتاب ذیل «لتی » و نیز ماده اَللاّتی شود.
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] ریشه کلمه: اللائی (۴ بار) اسم موصول و مؤنث و الذّی است. از جمع آن فقط در قرآن فقط الّائی و اَلّلاتی بکار رفته مثل ، نیست مادران آنها مگر زنانی که آنان را زائیدهاند و نحو زنانی که از نافرمانیشان میترسد نصیحتشان کنید.