لغت نامه دهخدا افواهی. [ اَف ْ ] ( ص نسبی ) نسبت به افواه. ( ناظم الاطباء ). منسوب به دهان.- خبر افواهی ؛ خبری که صدق و کذب آن معلوم نیست. ( ناظم الاطباء ).
