اجه

لغت نامه دهخدا

( اجة ) اجة. [ اَج ْ ج َ ] ( ع اِ ) رجوع به اجّه شود.
اجه. [ اَج ْ ج َ ] ( ع اِ ) اَجَّة. چیزی که حاصلش گرم باشد. || چیز گرم. || سختی گرما. ( مهذب الاسماء ). سوزش گرما. ( منتهی الارب ). || اختلاط. گویند: القوم ُ فی اَجة. ( منتهی الارب ). ج ، اِجاج.
اجه. [ ] ( اِخ ) موضعی بر ساحل رود سند، قرب مولتان. رجوع به حبط ج 1 صص 418 - 419 و حبط ج 2 ص 405 شود.
اجه. [اِج ْ ج َ ] ( هندی ، اِ ) بهندی قصب السکر است. نیشکر.

فرهنگ فارسی

موضعی بر ساحل رود سند

دانشنامه عمومی

آجه. آجه یکی از روستاهای استان گیلان در شمال ایران است.