لغت نامه دهخدا نعمت خوار. [ ن ِ م َ خوا / خا ] ( نف مرکب ) نعمت خواره. نعمت خور. روزی خورنده. رجوع به نعمت خواره شود : حق نعمت شناختن در کارنعمت افزون دهد به نعمت خوار.نظامی.
