مایوان

لغت نامه دهخدا

مایوان. ( اِخ ) یکی از دهستانهای بخش مرکزی شهرستان قوچان است که در شمال غربی قوچان واقع است و کلیه قرای آن عموماً درجنوب [ راه ] شوسه قوچان واقع است. کوهستانی و سردسیر است و محصول عمده آن غلات و انگور و صنایع دستی زنان قالیچه و پلاس بافی است. این دهستان از 18 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل یافته و مجموع سکنه آن در حدود 9242 تن است که عموماً از طوایف زعفرانلو هستند. قرای عمده آن عبارت است از استاد که 999 وبزرل آباد که 631 تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).
مایوان. ( اِخ ) قصبه مرکز دهستان مایوان است که در بخش حومه شهرستان قوچان و در 51 هزارگزی شمال غربی قوچان و 22 هزارگزی جنوب شوسه عمومی قوچان به بجنورد واقع است و 2225 تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ). و رجوع به ماده قبل شود.

فرهنگ فارسی

نقاش چینی ( آخر .قر. ۱۲ و اول قر. ۱۳ م . ) وی منظره ساز ماهری بود.

دانشنامه عمومی

محصول عمده کشاورزی آن انگور، کشمش، گردو، گندم، زعفران و محصول صنعتی آن شیرینی و بستنی و انواع عرقیجات است که به شهرهای اطراف صادر می شود. آب و هوای این شهر سرد و معتدل است و دره معروف آن به طول ۲۵ کیلومتر به دره بهشت فاروج معروف است که پذیرای هزاران مسافر به ویژه در بهار و تابستان می باشد. این شهر زادگاه پهلوانان نامی در عرصه کشتی چوخه و کشتی آزاد از جمله مرحوم قربان محمد بهادری مایوان می باشد که از مبدعان فن لنگ کشتی آزاد است و عکس آن فن در مسابقات داخل کشور بر روی قهرمان المپیک، امامعلی حبیبی مدتها نماد ورزش کشتی ایران بود و حتی طرح آن بر روی مدال های قهرمانان این رشته نقش بسته است. وی از هم دوره های پهلوان تختی بود که در مسابقات بین المللی ترکیه همراه ایشان حاضر شد و به مقام نقره رسید. قدمت این شهر به قبل دوران هخامنشیان و به قوم مادها می رسد و بومیان این منطقه از ساکنان قدیمی و اصلی شمال خراسان هستند اما به دلیل دور بودن از جاده ی اصلی مشهد بجنورد، از رشد و آبادانی دور ماند. نام این شهر برگرفته از کلمه می یا انگور است که از دیرباز تاکنون در این شهر کشت می شود که نشان از اصالت این شهر دارد اما عده ای به غلط نام زیبای این شهر را به مروان بن حکم از حاکمان عرب ربط می دهند. این شهر از معدود شهرهای فارسی زبان شمال خراسان است و لهجه ای مشابه با شهر سبزوار دارد اما در بعضی واژه ها از مردمان کرمانج زبان این منطقه تاثیر پذیرفته و از لهجه سبزواری اندکی فاصله گرفته است.
بناهای تاریخی این شهر مانند قلعه افعی و حمام های تاریخی و دیگر بناهایی که زیر تپه های باستانی این منطقه پنهان مانده اند و هنوز کشف نشده اند، متاسفانه در مجموعه زلزله های قرن ۱۹ شهرستان های قوچان و شیروان از بین رفتند و هرگز مورد مرمت قرار نگرفتند. این شهر دارای سه رشته قنات اصلی به اسم های گلشن آباد ( مرکز شهر ) ، مجید آباد و نصرت آباد است که به دوره صفویه نسبت داده می شوند.

دانشنامه آزاد فارسی

ما یوآن. ما یوآن ( ح ۱۱۹۰ـ۱۲۲۴م)(Ma Yuan)
یکی از آثار نقاش منظره پرداز چینی. در سنّت تغزّلی دربار سونگجنوبی هنر آفرید. نقاشی هایش در قیاس با آثار نقاش معاصرش، شیا کوئی، واجد سایه روشن ظریف تر و قلمزنی نرم تری اند. پیروان این دو هنرمند را نقاشان مکتب ماشیامی خوانند. ما یوآن در خانواده ای مشهور و نقاش به دنیا آمد، و از سرآمدان هنرکدۀ امپراتوری در هانگجوشد. ترکیب بندی نامتقارن ولی متوازن، ویژگی شاخص آب مرکب های تک رنگ اوست. در نقاشی هایش فضاهای خالی از سویی توجه را به موضوع اصلی برمی انگیزند، و از سوی دیگر فضای لایتناهی را القا می کنند. نقاشیِ بیدهای برهنه و کوه های دوردست(اواخر قرن ۱۲م، موزۀ هنرهای زیبای بوستون، ماساچوست) نمونۀ گزیده ای از آثار اوست.