دانشنامه اسلامی
وی از اعقاب عبدالرحمان بن عوف از صحابه رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) بود و به همین سبب خاندان او به عوفی شهرت داشت ولادتش در بخارا در اواسط نیمه دوم قرن ششم هجری اتفاق افتاد و تحصیلات او در همان شهر صورت گرفت.
فعالیت ها
وی به بسیاری از بلاد ماوراءالنهر و خراسان و سیستان سفر کرد و به دیدار فضلای مشهور آن بلاد توفیق یافت عوفی تا اواخر دوره قدرت سلطان محمد خوارزمشاه در خراسان و ماوراءالنهر به سر می برد.و در ضمن ملاقات با رجال به جمع آوری اطلاعات ذی قیمت خود که در کتاب های خویش ثبت کرده است مشغول بود و در اوان حمله مغول از ماوراءالنهر و خراسان گریخته به بلاد سند رفت. عوفی در مدت توقف یا سیاحت در خراسان و ماوراءالنهر به خدمت امرا و علما تقرب حاصل کرد.و مدتی از ملازمان دربار قلج طمغاج خان ابراهیم و پسرش قلج ارسلان خاقان نصر ةالدین عثمان بن ابراهیم گشت بعد از فرار به سند خدمت ناصرالدین قباجه (متوفی به سال ۶۲۵ ه ق) از ممالیک غوریه را اختیار کرد و در همین مدت کتاب لباب الالباب را به نام وزیر او عین الملک فخرالدین حسین بن شرف الملک تصنیف کرد،و نیز به فرمان همین پادشاه شروع به تالیف جوامع الحکایات نمود و پس از غرق شدن ناصرالدین قباجه به سال (۶۲۵ ه ق) به خدمت شمس الدین التتمش درآمد. و علی الخصوص به خدمت وزیر او نظام الملک را که در «جوامع الحکایات و لوامع الروایات» قوام الدین محمد بن ابی سعد الجنیدی اختصاص و در دهلی اقامت یافت و کتاب عهد ناصرالدین قباجه شروع نموده بود در حدود سال ۶۳۰ به نام این وزیر تمام کرد، و بعد از این تاریخ از زندگی او اطلاعی در دست نیست. (برای اطلاع بیشتر به شرح احوال عوفی رجوع به مآخذ ذیل شود: )
عناوین مرتبط
...
