جامدی

محمد بن علی بن الحسین، مشهور به ابن القاری و کنیه‌اش ابویعلی بود. وی به دلیل انتسابش به منطقه‌ی جامده (از توابع شهر واسط)، با نام جامدی واسطی شناخته می‌شد. جامدی واسطی ابتدا از محضر سعید بن عبدالعزیز ابوسعد جامدی کسب فیض کرد و سپس به فراگیری دانش از قیلوی پرداخت. او همچنین از محضر اساتیدی همچون ابوالفتح عبدالملک بن ابوالقاسم کروخی و محمد بن ناصر سلامی حدیث شنید و بهره‌مند شد. جامدی واسطی به عنوان مردی صالح و نیکوکار شناخته می‌شد. وی در سال 603 هجری قمری دار فانی را وداع گفت. شایان ذکر است که پدرش نیز از جمله بزرگان اهل زهد و تقوا بود.

تصویر معنی جامدی

لغت نامه دهخدا

جامدی. [ م ِ ] ( اِخ ) محمدبن علی بن الحسین. مکنی به ابی یعلی و معروف به ابن القاری و مشهور به جامدی واسطی، منسوب به جامدة ( از توابع واسط ) است. وی از سعیدبن عبدالعزیز ابوسعد جامدی و بعد از او از قیلوی روایت کند. و از ابوالفتح عبدالملک بن ابوالقاسم کروخی و محمدبن ناصر سلامی حدیث استماع کرد. وی مردی صالح بود و بسال 603 هَ.ق. درگذشت. پدراو نیز از بزرگان زهاد بوده است. ( معجم البلدان ).