گردافشانی

لغت نامه دهخدا

گردافشانی. [ گ َ اَ ] ( حامص مرکب ) غبار افشاندن. || در تداول گیاه شناسی ، عبارت از دوره ای است که دانه گرده از بساک خارج شده و برای رشد و نمو خود روی کلاله مناسبی قرار گیرد. گردافشانی به دو طریق مستقیم و غیرمستقیم صورت میگیرد. رجوع به گیاه شناسی تألیف حبیب اﷲ ثابتی صص 483 - 490 شود.

فرهنگ معین

( گَ. اَ ) (حامص . )۱ - غبار افشاندن . ۲ - در گیاه شناسی عبارت از دوره ای است که دانه گرده از بساک خارج شده و برای رشد و نمو خود روی کلالة مناسبی قرار گیرد. گردافشانی به دو طریق مستقیم و غیرمستقیم صورت می گیرد.

فرهنگ عمید

۱. افشاندن گَرد.
۲. (زیست شناسی ) پراکنده شدن گردۀ گل.

فرهنگ فارسی

۱ - عمل گرد افشاندن . ۲ - ( اسم ) دوره ایست که دان. گرده از بساک خارج شده و برای رشد و نمو خود روی کلال. مناسبی قرار می گیرد گرد افشانی بدو طریق مستقیم و غیر مستقیم صورت می پذیرد .

ویکی واژه

غبار افشاندن.
در گیاه شناسی عبارت از دوره‌ای است که دانه گرده از بساک خارج شده و برای رشد و نمو خود روی کلالة مناسبی قرار گیرد. گردافشانی به دو طریق مستقیم و غیرمستقیم صورت می‌گیرد.