هوش رفته

لغت نامه دهخدا

هوش رفته. [ رَ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) بیهوش. ازهوش شده. مقابل بهوش :
هوش رفته چو هوش یافته شد
سرش از تاب شرم تافته شد.نظامی.چون ز گرمی گرفت مغزش جوش
در تن هوش رفته آمد هوش.نظامی.