ناگوارندگی

لغت نامه دهخدا

ناگوارندگی. [ گ ُ رَ دَ / دِ ] ( حامص مرکب ) بدهضمی. تحلیل نرفتگی غذا. || نادلچسبی. || طعامی که سلامتی بخش نباشد ( ؟ ). ( ناظم الاطباء ). صفت ناگوارنده. رجوع به ناگوارنده و گوارندگی شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم