نمک پرور

لغت نامه دهخدا

نمک پرور. [ ن َ م َ پ َرْ وَ ] ( ن مف مرکب ) نمک پرورده. نمک پرورد. || نوکر و خدمتکار. ( ناظم الاطباء ). رجوع به نمک پرورده شود. || نمک آلوده. ( آنندراج ). نمک آلود. به نمک آغشته :
دل است اینکه زخمش نمک پرور است
دل است اینکه زهرش پر از شکّر است.ظهوری ( از آنندراج ).

گزارش محتوای نامناسب