میناوند

لغت نامه دهخدا

میناوند. [ وَ ] ( اِخ ) دهی است جزء دهستان وسط بخش طالقان شهرستان طهران. کوهستانی وسردسیر است سکنه اش 352 نفر، آبش از چشمه سار و محصولش غلات دیمی و شغل اهالی زراعت و قالیچه و گلیم بافی و کرباس بافی است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1 ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم