ملکوتی

لغت نامه دهخدا

ملکوتی. [ م َ ل َ ] ( ص نسبی ) منسوب به ملکوت. روحانی. مجرد. آسمانی : ذات ملکوتی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) منسوب به ملکوت آسمانی : [ قیافهای ملکوتی دارد . ]
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال نخود فال نخود فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال قهوه فال قهوه فال احساس فال احساس