لغت نامه دهخدا ملکاء. [ م ُ ل َ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ مَلیک. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). ج ِ مَلیک ، به معنی پادشاه و خداوند. ( آنندراج ).
