لغت نامه دهخدا ملک فریب. [ م َ ل ِ ف ِ / ف َ ] ( نف مرکب ) فریبنده پادشاه : ملک فریب نهاده ست خویشتن را نام کش از عطای تو ای شاه خوب شد احوال.عنصری.
