مغفری

لغت نامه دهخدا

مغفری. [ م ِ ف َ] ( حامص ) مغفر بودن. خاصیت مغفر داشتن :
روز نبرد تو نکند دشمن تو را
با ناوک تو مغفر پولاد مغفری.فرخی ( دیوان چ عبدالرسولی ص 384 ).و رجوع به مغفر شود.

فرهنگ فارسی

مغفر بودن خاصیت مغفر داشتن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم