گل شب بو

لغت نامه دهخدا

گل شب بو. [ گ ُ ل ِ ش َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گلی معروف که شبها بو دهد. ( آنندراج ) :
هست در شام نمود دگران گیسو را
شب چو شد عطر شود بیش گل شب بو را.حسین خالص ( از آنندراج ).