لغت نامه دهخدا پرستن. [ پْرِ / پ ِ رِ ت ُ ] ( اِخ ) شهری به انگلستان کرسی کنت نشین لانکاستر. داری 118000 تن سکنه و پلی بر رود ریبل و کارخانه های ریسندگی پنبه. شکست اسکاتلندیان بدست کرمول ( 1648 م. ) بدانجا بود.