نردبان پایه

لغت نامه دهخدا

نردبان پایه. [ ن َ بام ْ ی َ / ی ِ ] ( اِ مرکب ) نردبان. درجه. مرتبه. زینه : قلعه ای دیدم سخت بلند و نردبان پایه های بی حد و اندازه چنانکه بسیار رنج رسیدی تا کسی بر توانستی شد. ( تاریخ بیهقی ص 68 ).
از مقلد مجوی راه صواب
نردبان پایه کی بود مهتاب.سنائی.نیست از بهر آسمان ازل
نردبان پایه به ز علم وعمل.سنائی.در و درگاه عقل و جان سر اوست
نردبان پایه فلک در اوست.سنائی.نردبان پایه ای دوالین بود
کز پی آن بلند بالین بود.نظامی.

فرهنگ فارسی

( اسم ) پایه نردبان پله نردبان : همه مرادهای هردوجهانی چون نردبان پایه است بیک مراد...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال درخت فال درخت فال تاروت فال تاروت فال کارت فال کارت فال انبیا فال انبیا