مقاطعه کار

لغت نامه دهخدا

مقاطعه کار. [ م ُ طَ / طِ ع َ / ع ِ ] ( ص مرکب ) کسی که ضمن عقد قرارداد یا پیمان یا صورت مجلس مناقصه ، انجام دادن هرگونه عمل و یا فروش کالایی را با شرایط مندرج در قرارداد یا پیمان یا صورت مجلس مناقصه در قبال مزد یا بها و به مدت معین تعهد نماید. ( از ترمینولوژی حقوق تألیف جعفری لنگرودی ). پیمانکار. مقاطعه چی. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). آنکه انجام دادن کاری یا ساختمان خانه یا جاده یا پل و جز آن را در مقابل مبلغی معین به عهده می گیرد. و رجوع به مقاطعه شود.

فرهنگ معین

( ~. ) [ ع - فا. ] (ص . ) پیمانکار.

فرهنگ فارسی

( صفت ) پیمانکار

ویکی واژه

imprenditore
پیمانکار.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم