مدهامتان

لغت نامه دهخدا

مدهامتان. [ م ُ هام ْ م َ ] ( ع ص ، اِ ) دو باغ سبز و سیرآب که از غایت سبزی به سیاهی زند. ( غیاث اللغات از منتخب اللغات ). و در آیه شریفه بهمین معنی است. ( لسان العرب ). وبعضی به معنی دو برگ سبز نوشته اند. ( غیاث اللغات ). تثنیه مدهامة است. رجوع به مدهامة شود :
سرو آزاد را جهان دورنگ
رنگ مدهامتان نخواهد داد.خاقانی.از سبزه و ز پرّ ملایک به هر دو کام
مدهامتان نوشته دو بستان اخضرش.خاقانی.هرموی رخشت رستمی مدهامتان وش ادهمی
طاس زرش بین پرچمن از زلف حورا داشته.خاقانی.

فرهنگ فارسی

دو روضه که از بسیاری سبزی بسیاهی زند ( ماخوذ از آیه ۶۴ سوره ۵۵ الرحمن ) : اینت جهل از فضله گوی جعل برند مدهامتان خواهم فشاند . ( خاقانی )
دو باغ سبز و سیر آب که از غایت سبزی به سیاهی زند

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی مُدْهَامَّتَانِ: آن دو سبزی که از شدت انبوهی رنگشان متمایل به سیاه شده است (از مصدر ادهیمام (باب افعیلال) است ، از ثلاثی مجرد دهمة گرفته شده ، و دهمة به معنای سبز پر رنگ است ، به طوری که از شدت سبزی رنگش متمایل به سیاهی شده باشد در عبارت "مُدْهَامَّتَانِ " در وصف دو...
ریشه کلمه:
دهم (۱ بار)
«مُدْهامَّتانِ» از مادّه «اِدْهِیْمَام» و از ریشه «دُهْمَه» (بر وزن تهمه) در اصل، به معنای «سیاهی» و «تاریکی شب» است، سپس به سبز پر رنگ نیز اطلاق شده است، و از آنجا که چنین رنگی، نشانه نهایت شادابی و طراوت گیاهان و درختان است، این تعبیر بیانگر نهایت خرمی آن دو بهشت است.