پیتک

لغت نامه دهخدا

پیتک. [ ت َ ] ( اِ مصغر ) کرمی است که جامه های پشمی را بخورد و ضایع کند.( برهان ) ( جهانگیری ). پیت. بید. پیو. کرم پشم خوار.
پیتک. [ ت َ ] ( اِ ) پنجه دزدیده. خمسه مسترقه در تداول مردم مازندران. پنج روز اضافه بر دوازده ماه سی روزه سال که به آخر آبانماه افزوده میشد.