لغت نامه دهخدا
- هت همزة ؛ تلفظ کردن همزة را در کلام. ( اقرب الموارد ) ( معجم متن اللغة ).
- هت قوائم بعیر ؛ صدا کردن پاهای شتر. ( اقرب الموارد ).
هت. [ هََ2ت ْ ت َ ] ( هندی ، اِ ) از اندازه های هند بوده که معادل یک قبضه و بیست و چهار انگشت باشد و آن یک ذرع است. و «دست » نیزنامیده میشده. ( از ماللهند ابوریحان بیرونی ص 79 ).