پالاتین

لغت نامه دهخدا

پالاتین. ( اِخ ) ( شاهزاده خانم... ) لقب [ شارلوت الیزابت باوِیر ] و [ آن دوگنزاک ].

دانشنامه عمومی

پالاسیوم یا پالاتیوم ( به لاتین: Palatium ) یا پالاتن ( به فرانسوی: Palatin ) یکی از هفت تپهٔ شهر رم بوده است. برپایهٔ اسطورهٔ رموس و رومولوس شهر رم بر فراز این تپه پی ریخته شد. از زمان آگوستوس کاخ امپراتوران روم برفراز پالاتیوم ساخته شد.
پالاتین هم ریشه با واژگانی اروپایی همانند palace در انگلیسی، Palacio در اسپانیایی، Palais در فرانسوی و Palazzo درایتالیایی است و معنای کاخ را می رساند.

دانشنامه آزاد فارسی

پالاتین (Palatine)
یکی از تپه های هفت گانه ای که رُم باستان روی آن ها بنا شده بود. گویا آبادی اولیه در این محل بوده است. پالاتین محل اقامت بسیاری از شهروندان تراز اول جمهوری بود؛ همچنین محل قرارگیری کاخ های امپراتوری اوگوستوس، تیبریوس، نرون، دومیتیانوس، و جانشینان آنان بود.