معنی ماه جبین

لغت نامه دهخدا

ماه جبین. [ ج َ ] ( ص مرکب ) کسی که پیشانی وی مانند ماه درخشان و تابان باشد. ( ناظم الاطباء ) :
چون فلک هرکه برد سجده خاک در تو
شود از خاصیت خاک درت ماه جبین.سلمان ساوجی. || ازاسمای محبوب است. ( آنندراج ). معشوق زیباروی :
خورشید نماینده بتی ، ماه جبینی
کافوربناگوش مهی ، مشک عذاری.سنائی.