یاقوته

لغت نامه دهخدا

( یاقوتة ) یاقوتة.[ ت َ ] ( ع اِ ) یک دانه یاقوت. ( ناظم الاطباء ). یکی یاقوت. ( منتهی الارب ) : انه درة من درر الشرف لامن درر الصدف و یاقوتة من یواقیت الاحرار لامن یواقیت الاحجار. ( ابوبکر خوارزمی از الجماهر بیرونی ص 14 ).