لغت نامه دهخدا پائین رخ. [ رُ ] ( اِخ ) بلوکی ازولایت تربت حیدریه خراسان. قراء آن 62 و مساحت پانزده فرسنگ مربع و مرکز آن قصبه بُرس است. این ناحیه از شمال به نیشابور و از مشرق به سرجام و از جنوب به بالاولایت و از مغرب به ربع شامات سبزوار محدود است.
