لغت نامه دهخدا زیانکاری. ( حامص مرکب ) خسران بردن. ( فرهنگ فارسی معین ). زیان کردن. و رجوع به همین کلمه شود. || زیانگری. ( فرهنگ فارسی معین ). || اتلاف و اسراف. || گناه. ( ناظم الاطباء ).
